می‌دونم این روزا کلی فشار رو دوشته...
از یه طرف کنکور و خونده‌ها و نخونده‌هاش،
از یه طرف گیر دادنای وسواسی اطرافیان،
از یه طرف عذاب وجدان زحمتا و هزینه‌هایی که خانواده کردن و فکر اینکه اگه به بار نشینه...
می‌دونم هرچقدرم دورت مشاور و رفیق و... بوده اما بازم در نهایت موقع حل کردن مشکلاتت تنها بودی و چقدر بهت سخت گذشته
می‌دونم خیلی وقته داری همه چیو تو خودت می‌ریزی، هر ثانیه سعی می‌کنی باهاشون کنار بیای...
اما فقط می‌خوام بگم حواسم بهت هست
تو آدم آینده‌ای، آدم موفق فردا
این الماسی رو که الان داری صیقل میدی،
چند سال دیگه درخششش چشم همه اونایی که بهت خندیدن و گفتن نمی‌تونی رو کور میکنه
پس پر قدرت برو جلو،
من بابت همه تلاشا و پررو بودنات بهت افتخار می‌کنم